Εξωσωματική γονιμοποίηση περιβάλλον και ψυχολογία ζευγαριού | Κατωτοικίδου Φανή

Μην ρωτήσετε το γιατί δεν κάνουν άλλο παιδί. Γιατί μόνο αμηχανία προκαλείτε!

Μην τους πείτε ότι υπάρχουν και χειρότερα μετά από μια αποτυχημένη προσπάθεια. Γιατί το μόνο που καταφέρνετε είναι να προκαλείτε ενοχές.

Το γνωρίζουν πολύ καλά αυτό, αλλά εκείνη τη στιγμή βιώνουν όντως το χειρότερο.

Μην συγκρίνετε καταστάσεις του τύπου "και εγώ το έχω περάσει" γιατί δεν είναι το ίδιο. Κάθε άνθρωπος, κάθε ζευγάρι το βιώνει εντελώς διαφορετικά.

Το τι κάνει ένα ζευγάρι να αποφασίσει την εξωσωματική γονιμοποίηση είναι τόσο διαφορετικό.

Μην ξεχνάτε ότι πέραν της απόφασης αυτής στη μέση είναι και πολλά άλλα όπως το οικονομικό, όπως το τι πρόβλημα είχε το ζευγάρι πριν το αποφασίσει, το αν έχει άλλο παιδί ή είναι η μοναδική ευκαιρία τους για ένα και μόνο. Πολλές φορές παίζει ρόλο η ηλικία και πολλά άλλα που βιώνουν διαφορά ζευγάρια εκεί έξω.

Εξωσωματική γονιμοποιηση. 

Όλο και περισσότερα ζευγάρια σήμερα στρέφονται σε αυτήν.

 Δεν είναι τυχαίο, ότι η ψυχολογική υποστήριξη είναι υποχρεωτική σε πολλά κέντρα του εξωτερικού, καθώς το ζευγάρι ζει τον κύκλο του ενθουσιασμού, της ελπίδας και ίσως και του πένθους.

Μία διαδικασία με άγχος, συναισθηματική φορτιστή και εναλλαγή.

Ένα ζευγάρι σίγουρα ξεκινάει τη διαδικασία καθώς είδη έχει βιώσει την απογοήτευση.

Και εκεί είναι σημαντικό να διατηρηθούν οι ισορροπίες του ζευγαριού ώστε να μην επηρεαστεί η σχέση τους και η ατομική τους ψυχική κατάσταση.

Κάποιες γυναίκες το χρεώνουν στον εαυτό τους, ακόμη και αν δεν υπαρχει ιατρική γνωμάτευση, και κάποιες άλλες έχουν έναν άμεσο θυμό απέναντι στο σύντροφό τους ειδικά αν οφείλεται σε αυτόν η δυσκολία τεκνοποίησης με τον παραδοσιακό τρόπο.

Πολλές γυναίκες που προσπαθούν να κάνουν παιδιά και δυσκολεύονται ή έχουν στραφεί στην εξωσωματική γονιμοποίηση περνούν από μία ιδιαίτερα επώδυνη διαδικασία, ειδικά όταν μετά από όλη αυτή την προσπάθεια το αποτέλεσμα είναι αρνητικό.

Πολλές είναι οι γυναίκες που έχουν ξεπεράσει τον εαυτό τους. 

Στην προσπάθεια τους να γίνουν μητέρες θυσιάζονται χωρίς δεύτερη σκέψη.

 Με τη φαρμακευτική αγωγή, με τις καθημερινές ενέσεις με το να καθίσουν στο κρεβάτι για όσο χρειαστεί χωρίς να κάνουν τίποτα, και πολλά άλλα προκειμένου να πετύχουν το στόχο τους.

 Ξέρουν πολύ καλά και οι ίδιες ότι υπάρχει και η περίπτωση αποτυχίας αλλά κανένας άνθρωπος δεν ξεκινάει κάτι αρνητικά και δεν χάνει ποτέ την ελπίδα του εδικά αν έχει κάνει τόσες προσπάθειες και έχει παλέψει τόσο πολύ.

Δυστυχώς όμως μπορεί να συμβεί και αυτό.

 Και όταν συμβεί αυτό, το ζευγάρι περνάει  μία πολύ δύσκολη κατάσταση και μία διαδικασία πένθους.

Και είναι απόλυτα φυσιολογικό.

Το περιβάλλον.

Πολλές φορές στην προσπάθεια να βοηθήσουμε λέμε πράγματα που ίσως να μην είναι και τόσο βοηθητικά.

Και γιαυτο καλό θα ήταν να μην μπούμε στη διαδικασία να συγκρίνουμε την κατάσταση που βιώνει τώρα το ζευγάρι με μία παρόμοια κατάσταση ενός γνωστού μας τονίζοντας τους ότι υπάρχουν και χειρότερα.

 Γιατί όπως ανέφερα και πιο πάνω, το πόσο άσχημη είναι μία κατάσταση και το πώς την βιώνει ο καθένας είναι κάτι τελείως υποκειμενικό γιατί το χειρότερο του καθενός το ξέρει μόνο ο ίδιος που το βιώνει.

Μην στεναχωριέστε.

Ένας άνθρωπος που βιώνει μία τόσο επώδυνη διαδικασία και ειδικά όταν μιλάμε για αποτυχία, η λέξη να μην στεναχωριέστε δεν είναι καθόλου βοηθητική για το ζευγάρι.

Όπως όταν κάτι καλό μας συμβαίνει και βιώνουμε τη χαρά έτσι και όταν κάτι δύσκολο έρθει στη ζωή μας οφείλουμε να του δώσουμε χρόνο και να αποδεχτούμε και τα δυσάρεστα συναισθήματα 

Γιαυτό μην τρομάζετε όταν το κάνουν. Εχουν όλο το δικαίωμα μετά από όλη αυτή τη διαδικασία να θρηνήσουν και να πάρουν όσο χρόνο θέλουν προκειμένου να το συνειδητοποιήσουν και να πατήσουν ξανά στα πόδια τους. 

 Μια καλή ερώτηση θα ήτανε "τι μπορώ να κάνω για να σε βοηθήσω;

 Ειμαι εδώ για σένα να μου μιλήσεις όποτε το χρειάζεσαι".

Εάν πάλι το ζευγάρι επιλέξει να το βιώσει μόνο του προτιμήστε να τους αφήσετε λίγο χρόνο.

Ίσως και αυτό να είναι βοήθεια για αυτούς.

Το οικογενειακό περιβάλλον.

 Καλό θα ήταν να αποφύγετε συζητήσεις γύρω από αυτό το θέμα. 

Όπως του τύπου πώς θα ήταν αν είχαμε ένα παιδάκι ακόμα στην οικογένεια. 

 Η τι κρίμα που δεν θα έχουμε ένα νέο μέλος.

 Πολλές φορές δεν βοηθάτε το ζευγάρι να το ξεχάσει ακόμα και τις στιγμές που δεν το έχει τόσο στο μυαλό του.

Δεν είναι λίγα τα ζευγάρια που έχουν νιώσει ενοχές ακούγοντας το οικογενειακό περιβάλλον να συζητάει γύρω από αυτό το θέμα, διότι ρίχνουν το φταίξιμο σε αυτούς και νιώθουν ότι σας απογοήτευσαν που δεν μπορέσανε να σας κάνουν χαρούμενους με ένα νέο μέλος στην οικογένεια. 

Είναι ένα δύσκολο ταξίδι και ακόμα και αν έχει η γυναίκα το πρόβλημα ή αντίστοιχα ο άνδρας δεν φταίει κανένας σας. 

Είστε άξιοι και δύο που κάνατε όλοι αυτή την προσπάθεια. 

Ναι! Είναι μια διαδικασία με αναμονές, κούραση, ενθουσιασμό, συγκίνηση και ταλαιπώρια.

 Αποφάσιστε να απολαύσετε το ταξίδι, όχι μόνο τον προορισμό. Ακόμη και αν δεν πέτυχε, δεν παύει να αποτελεί μια πολύ σημαντική εμπειρία, που σας έκανε να μάθετε περισσότερο τον εαυτό σας,και σας δίδαξε κάποια καινούρια μαθήματα.
Ενώ ωρίμασε τη σχέση σας και την πήγε ένα βήμα πιο πέρα. 

Όσο δύσκολο και αν είναι τίποτα δεν είναι καθοριστικό, δώστε χρόνο στον εαυτό σας δεχθείτε και τα άσχημα συναισθήματα βάλτε όρια στους τρίτους μην ξεχάσετε τη σχέση που έχετε μεταξύ σας και πάνω από όλα να θυμάστε πως δεν φταίει κανένας σας. 

-Κατωτοικίδου Φανή

Εκπαιδευόμενη στο life coaching, φοιτήτρια ψυχολογίας.