ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΚΑΙ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ | Κατωτοικίδου Φανή

Η χαμογελαστή κατάθλιψη όπως λέμε, είναι μια ήσυχη θλίψη που ''κρύβεται'' πίσω από ένα πλατύ χαμόγελο.

Και αυτό αντικατοπτρίζει σε μεγάλο βαθμό το σκληρό πρόσωπο της κατάθλιψης,αλλά και το πόσο δύσκολο είναι κανείς να αντιληφθεί και να αποδεχθεί την ψυχική νόσο και την ύπαρξη της έτσι ώστε να την κατανοήσει και τελικά να την αντιμετωπίσει.

Πρόκειται για τη νόσο του 21ου αιώνα που επιδεινώνεται στα χρόνια της κρίσης.

Λίγα πράγματα για την ''χαμογελαστή κατάθλιψη''.

• Ο καθένας μπορεί να πέσει στα δίχτυα της .

• Συνήθως οι άνθρωποι την κρύβουν πίσω από ένα χαμόγελο και συχνά δείχνουν ότι είναι καλά.  Το χαρακτηριστικό της χαμογελαστής κατάθλιψης είναι η εσωτερική θλίψη. Το χαμόγελο είναι ένας αμυντικός μηχανισμός, μια προσπάθεια να κρύψουν τα αληθινά συναισθήματά τους.

• Δύσκολα γίνεται αντιληπτή η ύπαρξη της από το περιβάλλον εκτός από το ίδιο το άτομο που το βιώνει.  Ειδικά στην αρχή μπορούν εύκολα να κρύψουν τα συναισθήματα τους ,μάλιστα όσοι το βιώνουν θεωρούν πως όσο πιο χαρούμενοι είναι τόσο λιγότερο θα τους υποπτευτούν.

• Δεν κρύβεται για πάντα, όλοι έχουν ένα σημείο αδυναμίας. Και να θυμάσαι πως αυτό είναι εντάξει. 

• Περίπου ένας στους δέκα ανθρώπους είναι καταθλιπτικοί και μεταξύ αυτών το 15% έως  40% αυτών των ανθρώπων υποφέρουν από την άτυπη μορφή που μοιάζει με ''χαμογελαστή κατάθλιψη''. Μια τέτοια κατάθλιψη συχνά αρχίζει νωρίς στη ζωή και μπορεί να διαρκέσει πολύ καιρό αν δεν αντιμετωπιστεί άμεσα και σωστά.

Δυστυχώς,  οι άνθρωποι που πάσχουν συνήθως δεν αναζητούν βοήθεια και θεραπεία και δε το κάνουν, επειδή τις περισσότερες φορές  δεν πιστεύουν ότι έχουν ένα πρόβλημα τόσο σημαντικό – αυτό συμβαίνει ιδιαίτερα αν φαίνεται να συνεχίζουν με τα καθήκοντά τους και τις καθημερινές συνήθειες τους όπως και πριν. Μπορεί επίσης να αισθάνονται ένοχοι και να εκλογικεύουν τα συναισθήματά τους λέγοντας ότι δεν έχουν τίποτα για το οποίο θα μπορεί να νιώθουν θλίψη. Έτσι, δε μιλούν σε κανένα για τα προβλήματά τους και καταλήγουν να ντρέπονται για τα δύσκολα και βαριά συναισθήματά τους.

Και να θυμάσαι, είναι εντάξει να μην αισθάνεσαι καλά. Δεν είσαι μόνος.

Υπάρχουν εκεί έξω άνθρωποι που μπορούν να σε βοηθήσουν.

Αποδέξου και τα άσχημα συναισθήματα που βιώνεις. Δεν είσαι πάντα αυτό που σκέφτεσαι.

Μίλησε για το πρόβλημα σου και για το πως αισθάνεσαι, να έχεις υπομονή με τον εαυτό σου. 

Δεν θα αισθάνεσαι για πάντα έτσι. Μη φοβάσαι να ζητήσεις βοήθεια,δεν έκανες κάτι κακό για να φοβάσαι η να ντρέπεσαι γι΄αυτό.

Είσαι μοναδικός και δεν είσαι μόνος.

Κατωτοικίδου Φανή (φοιτήτρια ψυχολογίας-εκαιδευόμενη στη θετική ψυχολογία)