ΘΕΛΩ | Φανή Κ.

Θέλω να...

Φαντάζομαι να είμαι αυτό.. 

Το θέλω... 

Αν, ίσως, πρέπει, θα έπρεπε, είναι κάποιες σκέψεις σου. 

Και μετά μας φταίει αυτός που το ''ίσως''το άλλαξε σε τώρα, που το '' πρέπει'' το έκανε θέλω που το ''αν'' το έκανε πράξη.

Θέλεις...όμως το ερώτημα είναι τι θέλεις;

Τι είναι αυτό που ψάχνεις;

Τι είσαι τέλος πάντων διαθέσιμος να κάνεις για να φτάσεις εκεί που στο θέλω θα λες ναι, το έχω...;

Ξέρεις τι γίνεται;

Νομίζουμε ότι όλοι μας χρωστάνε κάτι, ακόμα και η ίδια η ζωή.

Είδα ανθρώπους όμορφους, υγιής που δεν πηγαίνουν με αυτη τη μάζα της γκρίνιας, της κακής ζωής και της μιζέριας. 

Αλλά ανθρώπους που θεωρούν ότι δεν τους χρωστάει τίποτα και κανένας, γιατί ότι θέλησαν το ζήτησαν από τον εαυτό τους, γιατί ότι θέλησαν να αποκτήσουν και να γίνουν, βγήκαν εκεί έξω και το διεκδήκησαν.
Άσχετα από το αν '' πετύχαινε'' η όχι.

Όχι, δεν είναι καλύτεροι, πιο έξυπνοι η ανώτεροι από εσένα,δεν ήταν πάντοτε έτσι γιαυτό και πριν γίνει η αλλαγή ήταν σε μια θέση που κατάλαβαν τελικά ότι δεν τους ανήκει αυτή η στάση ζωής και κάνανε το βήμα για την αλλαγή που σε αυτούς ταιριάζει με κάθε συνέπεια. 

Και συνήθως αυτοί οι άνθρωποι είναι παρεξηγημένοι.

Επειδή το να είσαι με το χαμόγελο στα χείλη τη σήμερον ημέρα σημαίνει ότι είσαι ''περίεργος''.

Επειδή το να νιώθεις ότι είσαι ολόκληρομενος σημαίνει ότι '' υποκρίνεσαι''.

Η θα είσαι ''χαζός'' αν δεν θέλεις πολλά και είσαι ευγνώμων γι'αυτα που έχεις.

Επειδή είσαι ''ξερόλας'' όταν μαθαίνεις καινούρια πράγματα και τα μοιράζεσαι, η απλά το ''παίζεις'' κάποιος επειδή απλά ψάχνεις για εξέλιξη και αρχίζει να φαίνεται η αλλαγή.

Που φτάσαμε άνθρωπε, που;

Η ζωή δεν σου χρωστάει τίποτα σου δίνει όμως  επιλογές, η διαλέγεις να κλαίγεσαι για όλα όσα θα ήθελες να έχεις και δεν έχεις, η απλά βγαίνεις εκεί εξω και τα διεκδικείς. 

Εσύ διαλέγεις.